นิยามของความพอเพียง
แนวคิดเรื่องความพอเพียงเป็นแนวคิดที่กว้างมากซึ่งหมายถึงการกระทำที่บุคคลชุมชนสังคมสามารถจัดหาให้ตนเองเพื่อตอบสนองความต้องการขั้นพื้นฐานและที่สำคัญที่สุดของพวกเขาได้ ความพอเพียงสามารถเกี่ยวข้องกับการจัดหาผลิตภัณฑ์และสินค้าที่คิดว่าเกี่ยวข้องกับการอยู่รอดให้กับตนเอง (เช่นอาหารที่พักพิงการป้องกัน) แต่ยังหมายถึงอารมณ์และสภาวะทางอารมณ์ที่ทำให้บุคคลไม่พึ่งพา กับผู้อื่นหากไม่ใช่ว่าเขาสามารถดำเนินสถานการณ์ต่างๆในชีวิตได้ด้วยตัวเขาเอง
เมื่อเราพูดถึงความพอเพียงในสังคมหรือชุมชนเรามักจะพูดถึงวิธีที่คนกลุ่มนั้นสามารถจัดหาองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดให้ตนเองเพื่อความอยู่รอดได้ ดังนั้นชุมชนแบบพอเพียงคือชุมชนที่ไม่ต้องการสินค้าหรือสินค้าที่พวกเขาไม่สามารถผลิตได้ด้วยตัวเองซึ่งเป็นเหตุให้เข้าใจว่าพวกเขาเป็นชุมชนที่ไม่หันไปค้าขายหรือแลกเปลี่ยนประเภทอื่นมากไปกว่าสังคมอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ ชุมชนแบบพอเพียง (เช่นเดียวกับชุมชนในยุคกลางในยุโรปหรือที่มีอยู่มากมายในปัจจุบันในส่วนต่างๆของโลก) เป็นชุมชนขนาดเล็กที่ไม่หันไปใช้องค์ประกอบทางเทคโนโลยีหรือประดิษฐ์ แต่ยังคงติดต่อกันมากขึ้น ธรรมชาติ,ได้รับทุกสิ่งที่จำเป็นในการดำรงชีวิตจากเธอ
อย่างไรก็ตามแนวคิดเรื่องความพอเพียงไม่ได้เป็นเพียงแนวคิดทางสังคมเท่านั้น แต่ยังสามารถเข้าใจได้ในระดับบุคคลเพื่ออ้างถึงลักษณะและความเข้มแข็งของบุคคล ในแง่นี้เมื่อเราพูดถึงความพอเพียงในระดับบุคคลเรากำลังชี้ให้เห็นว่าบุคคลที่แสดงให้เห็นว่าเป็นบุคคลที่สามารถยืนหยัดเพื่อตัวเองเพื่อความก้าวหน้าในชีวิตตัวอย่างเช่นการเรียนรู้ด้วยตนเองหรือการเรียนรู้ที่แตกต่างกัน ความรู้ด้วยตนเองจัดการด้วยวิธีการของตนเองเพื่อดำรงชีวิตอย่างอิสระหรือใช้ความพยายามต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการจัดการกับความขัดแย้งหรืออุปสรรคเป็นรายบุคคลและโดยไม่ต้องอาศัยความช่วยเหลือจากผู้อื่น
